co wiemy - impresja szybkiej frazy malarskiej
gdy orkiestra Cesarskiej Rosji grała wojskowe
marsze, nie dopuszczając do takiego zwykłego
odruchu, by odprowadzić tego, który odszedł
został rozstrzelany lub przeszyty lasem bagnetów
opluty, a potem wdeptany w nieznanym miejscu
Polacy, rodzina, znajomi chcieli tylko oddać cześć
zapłakać sercem nad grobem
a tu ustawiono szpalery, urządzono gwardyjskie
harce, wrzask marszruty rozchodził się i sięgał
drzewa życia, drzewa powrotu
i te uśmiechy istot człekokształtnych, butnych
bo przeszkadzali modlitwie, pieśni do Ducha
co wiemy teraz na drodze ku przełęczy
właśnie z tej perspektywy - ponad skalnym
masywem, pytam, co teraz
